Lieve hemel, wie had dit gedacht?

Ik kan het nog steeds niet geloven, maar wij gaan een grond kopen!
Ik zeg wel 'gaan', maar aangezien ons bod aanvaard werd, lijkt het nog een kwestie van papierwerk en centjes (véél centjes).

We bezochten de voorbije maanden al wel eens een potentiële nieuwe woning, maar nu hebben we zelfs onszelf wat verrast. Een grond!

Alsof de combo 'werk - 3 kleine kidsels - corona' nog niet genoeg was...
Het staat buiten kijf dat deze grond voor ons het bijna perfecte buitenkansje was, anders hadden we ons niet zo gesmeten! Bijna? Bijna... want, en hou je vast... die grond ligt in Overijse!
F*cking Overijse!

Bon, daar heb ik dus wel een traan over gelaten ja, toen het besef kwam dat ik daar de andere helft van mijn leven zou gaan slijten. Maar (hier komt het cliché), zo lang ik met mijn gezin mag samenleven, maakt het niet uit waar dat is. Na deze post ga ik hier dus geen woord meer aan vuil maken! (Ge moogt wel nog in mijn zakken zitten Yves ;-))

Er komt een helse periode aan van vergelijken, kiezen en uw vertrouwen leggen bij mensen die je van haar nog pluim kent... ik ben daar niet zo goed in. Correctie: ik ben daar heel slecht in!
Iedereen die ons een beetje kent, weet dat wij wat trauma's overhielden aan de verbouw van onze huidige woning. Vandaar mijn idee om onze avonturen hier vast te leggen, als aandenken, als klankbord, als therapie bij spannende tijden.

Hopelijk snel meer!

Groetjes!