Update!

Het is alweer hoog tijd voor een update want op maandag 13 september begon de bouw van ons huisje-voor-altijd!
Ik weet niet waarom ik het zo lang liet aanslepen om een nieuwe post te schrijven... misschien wel omdat het vlot gaat en ik het niet wil 'jinxen'?

Het begon allemaal met het uitgraven van de bouwput, ik zag die man bezig en de precisie waarmee hij te werk ging was opvallend. Een krak in zijn vak. Uit de bouwput kwam zand, een hoooop zand.
Dat verbaast niet echt want het werd hier vroeger dan ook de heide genoemd. Hierdoor en doordat ons grondstuk hoger gelegen is, ligt het peil van het grondwater laag en dat bespaart ons dan weer veel tijd en geld (wegpompen van het grondwater bvb.).

De week erop begonnen ze vlijtig aan het gieten van de kelder en 2 weken later was ook deze helemaal klaar. Door het regenweer stond deze al gauw blank, maar nog voor we dit konden melden waren ze het zelf al aan het wegpompen. Tof! Dit gaat bijna té goed 😅

Op 12 oktober stond daar plots het eerste verdiep...

en een dag later een heel huis!

Vervolgens werd het dak al voor een groot stuk afgewerkt zodat het al voor het merendeel waterdicht is en werd ook de blauwe steen gezet. Een maandje later kwamen de ramen. We kozen voor zwarte aluminium profielen. Hier hebben we wel over getwijfeld omdat pvc toch ietwat meer isoleert en beter is voor de portemonnee. Omdat de grote schuifdeur beter was in alu, kan wegzinken in de grond en de strakke look echt past bij het concept, hebben we de pvc achterwege gelaten. De slaapkamers zijn allemaal voorzien van rolluiken. We wilden ook geïntegreerde screens maar die waren peperduur. De screens zullen dus nadien in opbouw gezet worden door Reflek uit Overijse.

Na veel vijven en zessen ging Fré bovendien akkoord met het zwarte glas voor de voordeur, jeeej! Ikke blij!

Tussen het plaatsen van de ramen en nu stond de bouw niet stil. De gevels werden ondertussen bedekt met een Osb-plaat ter voorbereiding van de isolatie en crêpi. Binnenin ligt de ventilatie en zijn ze bezig aan de leidingen voor het sanitair.

Water in huis krijgen daarentegen is weer niet zo makkelijk in Overijse, dat is een klucht.

De Watergroep moet de goedkeuring van Overijse krijgen om het water binnen te brengen. Overijse geeft geen goedkeuring aan de Watergroep omdat zij eerst een keuring van de waterafvoer eisen. Met die keuring regelt Overijse de aansluiting met de riolering. De DW-afvoer is reeds aangesloten, dit is dus een administratieve taak die ons €350 kost. De keurder zegt niet te kunnen keuren omdat er geen water aangesloten is. Blijkbaar is Overijse zowat de enige gemeente die zo te werk gaat. Je kan je al inbeelden hoe vol ongeloof de Watergroep, de keurder en onze aannemer gereageerd hebben... maar hier is de Watergroep ook niet vrij van blaam. Zij communiceren gewoon _niet_ - ze laten niet weten waarom iets vastzit, wat we moeten doen etc... Na tal van telefoons heb ik uiteindelijk een oproep gekregen van de persoon die de planning deed. Die heeft mij het hele verhaal helder uitgelegd... 

Wat een zonde van die tijd. Bon, het komt uiteindelijk allemaal wel in orde, hopen we. 

De positieve noot is, dat met een beetje geluk, volgende week de elektriciteit ligt en in januari de chape. Fingers crossed :-)

Tussenin was ik ook nog ergens 10 jaar getrouwd met mijn grote liefde.

en ook de eerste schooldag van onze kleinste schat was plots daar.
Ze deed dat alsof ze nooit anders deed, ik ben zo ontzettend trots op haar!

Als het zo vlot blijft gaan, zal ik gauw weer een nieuwe post moeten schrijven! Jeeej! Tot snel!

Vamos!

 

Het schooljaar is ten einde. De jongens hebben het super goed gedaan en zijn helemaal klaar om naar het 2^de leerjaar en de 3^de kleuterklas te gaan. Ik daarentegen mag nog een jaartje in het 4^de blijven plakken.

We hebben een aantal hectische weken achter de rug: einde schooljaar, verkoop huis en alle administratie die daarbij komt kijken, Fre die een week plat lag met een lumbago en wat zaken die we dringend in orde moesten brengen voor het nieuwe huis. Eind augustus beginnen ze uit te graven en plots zijn de voorste 2 grenspalen zoek! Ook enkele nutsaansluitingen moeten bekeken en aangevraagd worden. De mazouttank die in de weg steekt, is ondertussen wel gesaneerd maar we wachten nog op dat certificaat zodat ze deze mee kunnen/mogen uitgraven.

Tijd om jullie wat meer te vertellen over dat nieuwe huis dat we met Livingwood gaan bouwen.

We bouwen vooraan op het perceel, tussen 2 bestaande woningen. Dit hellend stuk van het terrein vroeg om creatief denken want we wilden zo graag de leefruimte op het niveau van de tuin. De architecte stelde voor om met split levels te gaan werken, maar het resultaat daarvan kon ons niet bekoren. Wij hebben op dit moment een mooie grote leefruimte en we beseften dat dit 1 van de redenen is waardoor we zo graag wonen in de Kerkstraat.
Na veel wikken, wegen en zelf tekenen met het online programma homebyme (aanrader!), kwam ik tot het huidige concept met een voordeur aan de zijkant en bijhorende buitentrap.

Op deze manier zit de voorkant van de woning voor een stuk onder straatniveau. Door het ventilatiesysteem D en het feit dat we vooraan (noordoostkant) badkamers, berging en traphal plannen, heeft de voorgevel uiteindelijk maar 1 raam dat uitgeeft op de keuken.

 De achtergevel hebben we bewust wat meer open gehouden omdat we dat mooie uitzicht op onze tuin willen benutten, ook al is dat nu nog een wildernis.

We weten nog niet goed hoe we die tuin gaan aanpakken, maar gezien de grootte wordt het een meerjarenplan. De serres houden we sowieso, daar hebben we ook al hard in en rond gewerkt. De goten en zijkanten van de serres waren grotendeels overwoekerd door netels en klimop. Ontelbare brandnetelsteken, 2 paar handschoenen en hopen spierpijn later, kan ik zeggen dat de goten weer schoon zijn en onze waterput weer aangevuld wordt. Eerlijkheidshalve moet ik dus bekennen dat ik best blij was met de afgelopen regenperiode (de eerste dagen dan toch)

Voor het overige probeer ik gewoon de netels die tegen de verschillende perceelsgrenzen staan, wat in bedwang te houden. Om de buren niet tegen ons in het harnas te jagen en al. De rest blijft staan, lang leve biodiversiteit en maai-mei-niet! (Goei excuus, nietwaar?)

In de serre hebben we de druivelaars aangepakt, maar meeldauw is wat roet in het eten komen gooien.
Dit jaar dus merkelijk minder trossen en dus ook minder werk, wat welgekomen is.
Na dit seizoen, zullen we de serre zelf moeten aanpakken en allereerst wat gaten dichten me dunkt.

Velen verklaren ons zot, zoveel werk. Dat is ook zo en dat is ook wel zottekes, zeker met 3 van die kidsels in de buurt. But we love it! (Toch op momenten dat die kleine Ellinore bij oma is of eventjes geen kattenkwaad uithaalt! Anders krijg je niks gedaan.)

Nog zoiets zottekes:
We verkochten ons huis zelf, ook weer zoiets waar we veel tijd en moeite ingestoken hebben. We ontwierpen een website en organiseerden een kijkweekend dat we vervolgens moesten uitbreiden naar kijkmaandag en kijkdinsdag. Toen hebben we een stop gezet, want de telefoons en mails bleven binnenkomen.
Met veel liefde, geduld en overgave hebben we 44 individuen/koppels/gezinnen rondgeleid in de Kerkstraat. We kregen zoveel complimenten over ons huisje, dat ik er tegelijk warm en angstig van werd. Warm… ja, da’s logisch. Angstig? Ja… gaan wij datzelfde fantastische gevoel krijgen in onze nieuwe woning? Ik kan het alleen maar hopen.
In elk geval heeft onze inzet echt geloond, we kregen snel verschillende boden binnen en verkochten ons huis aan een Hoeilaarts gezin.

Ons huis is dus al verkocht en in augustus begint de aannemer, we krijgen vaak de vraag waar wij in hemelsnaam gaan wonen?! Simpel, we trekken in bij mijn schoonouders. Dit hebben we nog al gedaan… maar niet met 3 kinderen! Met ons moet je niet inzitten, wij zullen daar goed zitten. Indien je je toch niet kan inhouden, mag je wel steeds een kaarsje branden voor mijn schoonmoeder en schoonvader 😉.

Binnenkort weer aan het werk, maar nu... vakantie!!!
Vamos!

 

 

 

Welkom in Overijse.

 

"Proficiat met de aankoop van jullie grond! We wensen jullie veel succes met de bouw en hopelijk kunnen we jullie binnenkort verwachten op de drink-der-nieuwe-dorpsgenoten"  Vriendelijke groeten, De Gemeenten & zijn diensten.

Dat zou dat geen mooie verwelkoming zijn, toch? 

We beginnen nog eens bij het begin.

Zoals jullie weten hebben we in december onze bouwaanvraag ingediend en in deze moderne en digitale tijden loopt deze via het omgevingsloket. Om exact te zijn, woensdag 09 December 2020 om 8u56 heeft de architect op het verzend  knopje gedrukt!

Na nieuwjaar – om exact te zijn, 7 Januari 2021 om 22u12 (nachtwerk?!) – kregen we het bericht dat het dossier volledig en ontvankelijk verklaard werd – wooptidoe - kudos voor de architect!

De digitalisering helpt dan toch wat om het overzicht te bewaren …

En dan was het afwachten. Gaat het 3 maanden duren of zal het dan toch 4 maanden zijn of korter misschien? Op het omgevingsloket staat wel een ‘Uiterste beslissingsdatum EA 08/03/2021’. Wat EA betekent is me nog niet duidelijk.

Anyway, we begrijpen dat een aanvraag vele handen, ogen, mailboxen, diensten & het college passeert, dat heeft zijn tijd nodig, zelfs in deze nieuwe fast-forward digitale wereld.

“Keep Calm, Carry on”, no pressure, we staan in de planning van Livingwood voor september dus we hebben nog een zee van tijd.

Maar toch, de twijfel of het goedgekeurd wordt is er omdat we nog niets zwart-op-wit hebben. 

Hebben we iets over het hoofd gezien? Bezichtiging grond, bod & aanvaarding van het bod is allemaal wel zeer snel verlopen… afwachten, je weet maar nooit.

Los van de vergunning, hebben jullie in mijn vorige post gelezen dat de aankoop wat langer geduurd heeft door o.a. het extra opzoekwerk.

De voorbije weken hebben we uitgekeken naar het telefoontje van de notaris zeggende dat de akte klaar ligt en dat telefoontje kwam er 2 weken geleden.

Diegenen die vergaderingen opzetten met meer dan 3 personen begrijpt hoe moeilijk het kan zijn om een plaatje in ieders agenda te vinden. We zijn met zijn 9’en:  de verkopers ( 5), de 2 notarissen & wij … Niet getreurd, het ging al bij al nog vlot en uiteindelijk werd maandag  08 Maart, om 9u30 vastgeprikt!

Woohoo, de ondertekening van de aktes. Het is bijna van ons! De puzzelstukjes vallen in elkaar.

Nu even terug  naar de vergunning, daar zijn we er ook bijna! Die 8^ste maart komt wel dicht bij.

Op 1 maart kregen wij een mailtje van de omgevingsdienst van Overijse. Daar werd gevraagd het toegevoegde document ttz.  de ‘Belofte van (gratis) grondafstand aan de gemeente Overijse’ zo spoedig mogelijk te vervolledigen en getekend terug te sturen omdat het document moet toegevoegd worden aan de omgevingsaanvraag - die in feite de dag nadien op het college zou besproken worden.

Ik hoorde het natuurlijk donderen in Keulen, geen idee over wat dit ging.

Welke grondafstand? Waarom juist? Aan welke kant van het perceel? Hoeveel m²? Niets vermeld in de mail, het leek me zoiets van ‘hop, we zwieren het over de haag” en wachten op een getekend document.

De dag nadien heb ik natuurlijk direct contact opgenomen om op een vriendelijke manier -  ze hebben natuurlijk wat ‘macht’ he -  beter te begrijpen waarover dit ging.

Tijdens het gesprek werd vermeld dat een nieuwe rooilijn bepaald wordt, zo'n  <5 à 6> meter te rekenen van het midden van de straat … en in Overijse (elders ook?) wordt verwacht dat dat stuk grond gratis wordt afgestaan.

Op het document moet vermeld worden hoeveel m² afgestaan wordt. Na een discussie: “dit moet de landmeter doen”, of “de architect kan dit opleveren”; uiteindelijk tot het akkoord gekomen dat we vermelden ‘tot aan de rooilijn’. Laten we het niet nodeloos complex maken en proberen additionele kosten van de landmeter & architect te ontwijken.

Bon, whatever, indien Overijse daar een (gratis) voetpad wenst aan te leggen dan is dat voor mij en voor de hele straat goed meegenomen. En ja, het ‘gratis’ gedeelte, we gaan er niet moeilijk over doen, we gaan nog aanpassingen moeten aanvragen, laten we niet teveel stokken in onze eigen wielen steken…

Case closed? Ik denk het niet.

Maandag zaten we bij de Notaris om de aktes te ondertekenen en vroeg ik Notaris De Cock wat we konden verwachten als procedure, papierwerk en de kost voor deze ‘overdracht’.

Het “gratis” gedeelte krijgt hier toch een staartje.

Nu blijkt dat verscheidene procedures en stappen die zij; het notariaat; reeds ondernomen hebben om de juiste documenten maandag ter ondertekening klaar te hebben, opnieuw gevolgd moesten worden.

Waarom?

Omdat de grondafstand een impact heeft op de oppervlakte van het terrein (duh) en dus het kadaster en dus op de hypotheek want die is genomen op een groter kadastraal perceel en en en … op nog tal van andere instanties.

Goede vraag, kan dit niet in parallel gebeuren om zo de hele rompslomp niet opnieuw door te moeten? Nee spijtig genoeg niet, de gemeente werkt op de omgevingsvergunning die niet gekoppeld is aan welke akte dan ook.

Bottom line, omdat verschillende procedures, documenten, certificaten en wat dan nog meestal maar enkele maanden geldig zijn en deze termijn reeds verstreken is; of binnenkort zal verstrijken; moet de Notaris de procedure opnieuw volgen.

Kostprijs +- €2.000,  ten laste van de nieuwe Burger.

Welkom nieuwe Burger, passeer niet langs “Start” maar langs de bank om  €2.000 op te halen of, liever, digitaal over te schrijven….

Het moet allemaal nog wat verteren, het blijft een domper. Je probeert zo efficiënt mogelijk om te gaan met budgetten, je challenged de banken, de aannemer & de leveranciers; waar je her en der wat honderden tot duizenden euro’s hebt kunnen besparen. Voor wat uiteindelijk?  Het staatsapparaat nog verder  te sponsoren.

Groeten,

Fré

 

De vraag is, to 6% btw or not to 6% btw.

Om verder te gaan op Els’ post, ja, het heeft wat stilgelegen door een complicatie met de kadastrale percelen. Wij hebben 2 percelen gekocht, het achterste met de on-vergunde woning en het voorste perceel waarop gebouwd moet worden conform de bouwverplichtingen.

Via onze aannemer werden we in december op de hoogte gebracht dat wij mogelijks van 6% zouden kunnen genieten. Dit omdat de overheid de sector wenst te steunen/stimuleren & natuurlijk omdat België groene doelstellingen; al dan niet Europees; moet/wenst te behalen. Oudere huizen afbreken, nieuwe energiezuinige huizen plaatsen…

Je kan dus van 6% BTW ‘genieten’ op de nieuwbouw (en afbraak) wanneer je een gebouw afbreekt echter zijn er natuurlijk strikte regels en ons geval is een twijfelgeval. 

Tal van telefoontjes naar Fod Fin, Kadaster, de bouwcel, de architect, de aannemen er de notaris hebben uiteindelijk vruchten afgeworpen en klaarheid geschept. 

Vooral de gesprekken met Financiën waren ‘interessant’. De meneer zei dat ze ‘in Brussel’ weeral te snel geweest zijn en wouden scoren ;-) , dat ze nog geen procedures uitgewerkt hadden om de burgers te kunnen adviseren in hun dossier & ze nog moesten beslissen wie dit zou doen… . Ze konden enkel wat toelichting geven echter werden we aangemoedigd nog enkele weken te wachten omdat de omzendbrief nog maar net verstuurd was en het PDF document (soort van Q&A) nog aangepast moest worden…

Maar  bon, vandaag 28-Feb hebben ze hebben vooruitgang geboekt en kunnen we toch besluiten dat in ons geval het er goed uitziet.

Over wat gaat het? 

Op het achterste perceel staat de af te breken woning maar daar mogen (en willen) we niet bouwen. We willen/moeten bouwen op het voorste perceel maar daar wordt niets afgebroken dus kunnen we niet van de 6% btw ‘genieten’. De kadastrale percelen moeten samengevoegd worden. We dachten deze voor de onderschrijving van de akte uit te voeren maar dat kon niet bevestigde het kadaster. 

Na opvolging van de notaris is het duidelijk geworden dat na de akte, het kadaster de percelen zal samenvoegen met als resultaat, 1 kadastraal perceel, 1 af te breken woning en dus normaal gezien kunnen we dan 'genieten' van 6% BTW.

Dus 15% ‘extra’ budget … das mooi meegenomen; wat doen we daarmee … een kelder zetten zeker?

We zijn voor 90% zeker dat wij hiervan kunnen genieten maar ik ga voor de zekerheid toch nog eens het kadaster aanspreken met onze casus.

Uiterst interessant, spannend leesvoer in onderstaande links:

https://eservices.minfin.fgov.be/myminfin-web/pages/fisconet?_ga=2.184275174.1715917387.1614419770-946861658.1589224770#!/document/c43647e7-02a5-44d8-b462-d2633467f262

&

https://financien.belgium.be/nl/programmawet/btw-6procent-afbraak-heropbouw

&

https://financien.belgium.be/nl/particulieren/woning/bouwen/afbraak-wederopbouw/nieuwe-maatregel

Bon, op naar de volgende stap, het ondertekenen van de akte, het updaten van de plannen & de wijziging van het bouwaanvraag via het omgevingsloket indienen...

To be continued. 

Fré

Over de afgelopen maanden.

Hallo iedereen,

In de vorige post vertelde ik dat ons bod aanvaard werd, maar toch heeft het nog enkele weken geduurd vooraleer we de compromis konden gaan tekenen. Dit door een wel erg onverwachte wending.

Ik probeer het kort en bondig uit te leggen:
We kopen 2 percelen. Perceel 1 heeft 5 eigenaars en van 1 van die eigenaars kopen we ook het 2de perceel. Omdat deze overlappen, bestond er een grote kans dat we deze niet gewoon konden 'opsplitsen' maar dat we zouden moeten verkavelen. Mogelijk gevolg: 4 maanden extra aan papierwerk en wachttijd, veel extra kosten en een klein risico dat een verkavelingsaanvraag afgekeurd wordt.
Last minute moest er in de compromis dus nog allerlei opgenomen worden.

Ondertussen werd deze dus wel getekend en kregen we het verlossende nieuws van de provincie dat een verkaveling niet noodzakelijk is. Hoera! (Het mag ook al eens meezitten, nietwaar?)

(Dit stuk schreef ik in oktober  🙈)

Ik besef nu dat ik veel te lang gewacht heb om een nieuwe post te lanceren, want ik weet niet meer waar beginnen!
We hebben de afgelopen weken en maanden zo veel nagedacht, vergaderd, gepiekerd, opgezocht, wakker gelegen, gewacht, overlegd en gediscuteerd; dat valt niet meer samen te vatten :-).

Ik kan wel vertellen dat onze bouwaanvraag opgestuurd is en het dossier ondertussen ontvankelijk verklaard werd. Dat onze lening in orde werd gebracht (Met dank aan Kenny Ericx voor alle duidelijke uitleg). Dat we een bouwbedrijf uitgekozen hebben om mee in zee te gaan en dat ik toch al eens bij een keukenhandel langsging, oeps!

Over ons nieuwe huis ga ik het in een volgende post eens hebben, maar hier toch al een tipje van de sluier:

Tot slot kan ik nog vertellen dat we ons geliefde huisje in de Kerkstraat stilaan in orde brengen om te verkopen. Wie ons al wat langer kent, weet dat we hier ontzettend veel tijd en energie in hebben gestoken en dat het ons bloed, zweet, tranen en zowat 4 jaar van ons leven heeft gevraagd. We wonen hier zo ongelooflijk graag dat ik me soms begin af te vragen waarom we in godsnaam willen verhuizen.
Onze 3 kindjes zijn hier 'geboren' en het huis draagt onze mooiste herinneringen!
En daar komen de traantjes weer... tijd om af te sluiten voor ik niet meer zie wat ik typ.

Het doet ons erg veel pijn aan het hart, maar we hebben geen keus...
Doorvertellen is lief.

Lieve groetjes, Els

Waarom hebben we deze sprong gewaagd?

Liefste iedereen,

ik kreeg enkele positieve en bemoedigende reacties op mijn eerste post, waarvoor dank ;-)

Misschien moet ik eerst maar eens uit de doeken doen waarom we voor deze grond gevallen zijn, want dat is wel belangrijk nietwaar?
Aangezien we echt enorm graag wonen in ons eigen bloed-zweet-en-tranen-huisje, waren onze wensen niet van de poes.
De ligging van het perceel moest kloppen: niet te ver van Huldenberg waar oma Nick en opa Mich wonen, niet te ver van Hoeilaart omdat oma Gabi en opa Erik daar wonen en wij daar ook naar school moeten. Wij, dat zijn Felix, Lluís en ik.
Overijse, CHECK.

We wilden ook absoluut niet binnen de bevuilde perimeter van de autostrade wonen of vlak naast de spoorlijn. En de vliegtuigen, vraag je? Ik denk niet dat je in de druivenstreek zonder kan en eigenlijk storen die ons niet.
De Alfons Moerenhoutstraat ligt op 1,3 km van de autostrade (in vogelvlucht), CHECK. Een trein kan je hier ook niet horen. CHECK.

De tuin moest ook groot genoeg zijn om wat moes te planten, lekker in te zitten en een schommel te zetten. Ondanks de vreemde vorm (een T) hebben we een zee van ruimte! CHECK.

Bovendien kregen we er nog enkele leuke extraatjes bij:
- een serre, half gevuld met mooie druivenranken!
- achteraan het perceel ligt natuurgebied. Lekker rustig en groen!
- er zijn geen specifieke bouwvoorschriften dus de stijl kiezen we helemaal zelf.

We zouden echter de familie Willaert-Reniers niet zijn, als daar niet nog een klein addertje zat!
Er staat al een woning! 3 kamers, badkamer, garage, keuken, water, elektriciteit, verwarming, ... Leuk leuk, ware het niet dat het op papier een stal moet voorstellen en we er dus niet in mogen wonen. Wat de toekomst daarover brengt, weten we niet. Afbreken? Ombouwen tot atelier? Un abri de chèvre grand-luxe?

De eigenlijke woning moeten we dus gaan bouwen en dat brengt logischerwijze wat (positieve) stress met zich mee. Hebben we een baksteen in de maag of gaan we voor houtskeletbouw? Kiezen we voor een sleutel op de deur, willen we het zelf organiseren, willen we zelf ook aan de slag?
Zoveel vragen, zo veel stof voor volgende posts!

Groetjes!

Lieve hemel, wie had dit gedacht?

Ik kan het nog steeds niet geloven, maar wij gaan een grond kopen!
Ik zeg wel 'gaan', maar aangezien ons bod aanvaard werd, lijkt het nog een kwestie van papierwerk en centjes (véél centjes).

We bezochten de voorbije maanden al wel eens een potentiële nieuwe woning, maar nu hebben we zelfs onszelf wat verrast. Een grond!

Alsof de combo 'werk - 3 kleine kidsels - corona' nog niet genoeg was...
Het staat buiten kijf dat deze grond voor ons het bijna perfecte buitenkansje was, anders hadden we ons niet zo gesmeten! Bijna? Bijna... want, en hou je vast... die grond ligt in Overijse!
F*cking Overijse!

Bon, daar heb ik dus wel een traan over gelaten ja, toen het besef kwam dat ik daar de andere helft van mijn leven zou gaan slijten. Maar (hier komt het cliché), zo lang ik met mijn gezin mag samenleven, maakt het niet uit waar dat is. Na deze post ga ik hier dus geen woord meer aan vuil maken! (Ge moogt wel nog in mijn zakken zitten Yves ;-))

Er komt een helse periode aan van vergelijken, kiezen en uw vertrouwen leggen bij mensen die je van haar nog pluim kent... ik ben daar niet zo goed in. Correctie: ik ben daar heel slecht in!
Iedereen die ons een beetje kent, weet dat wij wat trauma's overhielden aan de verbouw van onze huidige woning. Vandaar mijn idee om onze avonturen hier vast te leggen, als aandenken, als klankbord, als therapie bij spannende tijden.

Hopelijk snel meer!

Groetjes!