Vamos!

 

Het schooljaar is ten einde. De jongens hebben het super goed gedaan en zijn helemaal klaar om naar het 2^de leerjaar en de 3^de kleuterklas te gaan. Ik daarentegen mag nog een jaartje in het 4^de blijven plakken.

We hebben een aantal hectische weken achter de rug: einde schooljaar, verkoop huis en alle administratie die daarbij komt kijken, Fre die een week plat lag met een lumbago en wat zaken die we dringend in orde moesten brengen voor het nieuwe huis. Eind augustus beginnen ze uit te graven en plots zijn de voorste 2 grenspalen zoek! Ook enkele nutsaansluitingen moeten bekeken en aangevraagd worden. De mazouttank die in de weg steekt, is ondertussen wel gesaneerd maar we wachten nog op dat certificaat zodat ze deze mee kunnen/mogen uitgraven.

Tijd om jullie wat meer te vertellen over dat nieuwe huis dat we met Livingwood gaan bouwen.

We bouwen vooraan op het perceel, tussen 2 bestaande woningen. Dit hellend stuk van het terrein vroeg om creatief denken want we wilden zo graag de leefruimte op het niveau van de tuin. De architecte stelde voor om met split levels te gaan werken, maar het resultaat daarvan kon ons niet bekoren. Wij hebben op dit moment een mooie grote leefruimte en we beseften dat dit 1 van de redenen is waardoor we zo graag wonen in de Kerkstraat.
Na veel wikken, wegen en zelf tekenen met het online programma homebyme (aanrader!), kwam ik tot het huidige concept met een voordeur aan de zijkant en bijhorende buitentrap.

Op deze manier zit de voorkant van de woning voor een stuk onder straatniveau. Door het ventilatiesysteem D en het feit dat we vooraan (noordoostkant) badkamers, berging en traphal plannen, heeft de voorgevel uiteindelijk maar 1 raam dat uitgeeft op de keuken.

 De achtergevel hebben we bewust wat meer open gehouden omdat we dat mooie uitzicht op onze tuin willen benutten, ook al is dat nu nog een wildernis.

We weten nog niet goed hoe we die tuin gaan aanpakken, maar gezien de grootte wordt het een meerjarenplan. De serres houden we sowieso, daar hebben we ook al hard in en rond gewerkt. De goten en zijkanten van de serres waren grotendeels overwoekerd door netels en klimop. Ontelbare brandnetelsteken, 2 paar handschoenen en hopen spierpijn later, kan ik zeggen dat de goten weer schoon zijn en onze waterput weer aangevuld wordt. Eerlijkheidshalve moet ik dus bekennen dat ik best blij was met de afgelopen regenperiode (de eerste dagen dan toch)

Voor het overige probeer ik gewoon de netels die tegen de verschillende perceelsgrenzen staan, wat in bedwang te houden. Om de buren niet tegen ons in het harnas te jagen en al. De rest blijft staan, lang leve biodiversiteit en maai-mei-niet! (Goei excuus, nietwaar?)

In de serre hebben we de druivelaars aangepakt, maar meeldauw is wat roet in het eten komen gooien.
Dit jaar dus merkelijk minder trossen en dus ook minder werk, wat welgekomen is.
Na dit seizoen, zullen we de serre zelf moeten aanpakken en allereerst wat gaten dichten me dunkt.

Velen verklaren ons zot, zoveel werk. Dat is ook zo en dat is ook wel zottekes, zeker met 3 van die kidsels in de buurt. But we love it! (Toch op momenten dat die kleine Ellinore bij oma is of eventjes geen kattenkwaad uithaalt! Anders krijg je niks gedaan.)

Nog zoiets zottekes:
We verkochten ons huis zelf, ook weer zoiets waar we veel tijd en moeite ingestoken hebben. We ontwierpen een website en organiseerden een kijkweekend dat we vervolgens moesten uitbreiden naar kijkmaandag en kijkdinsdag. Toen hebben we een stop gezet, want de telefoons en mails bleven binnenkomen.
Met veel liefde, geduld en overgave hebben we 44 individuen/koppels/gezinnen rondgeleid in de Kerkstraat. We kregen zoveel complimenten over ons huisje, dat ik er tegelijk warm en angstig van werd. Warm… ja, da’s logisch. Angstig? Ja… gaan wij datzelfde fantastische gevoel krijgen in onze nieuwe woning? Ik kan het alleen maar hopen.
In elk geval heeft onze inzet echt geloond, we kregen snel verschillende boden binnen en verkochten ons huis aan een Hoeilaarts gezin.

Ons huis is dus al verkocht en in augustus begint de aannemer, we krijgen vaak de vraag waar wij in hemelsnaam gaan wonen?! Simpel, we trekken in bij mijn schoonouders. Dit hebben we nog al gedaan… maar niet met 3 kinderen! Met ons moet je niet inzitten, wij zullen daar goed zitten. Indien je je toch niet kan inhouden, mag je wel steeds een kaarsje branden voor mijn schoonmoeder en schoonvader 😉.

Binnenkort weer aan het werk, maar nu... vakantie!!!
Vamos!